*❤*دختــران دریـــا*❤*به وبلاگ ما خوش آمدید ... |
آخرین مطالبلینک دوستانپیوندها
سایت آوازکطراح قالب: آوازک |
دیگر آن لحظه های دلنشین ؛ از میان رفته است . و خیال عاشقی دل را نمی برد ... دیگر حکایتی از عشق لیلی و مجنون نیست ! عشق ؛ پوشالی شده است ... و دست های آلوده رونق نخستین را پژمرده کرده است . دیگر هیچ ستاره ای چشمک عشق نمی زند ! انگار ، حکایت عشق مرده است؟!
دیرگاهی ست که شب شده همراز دلم ؛ درد تنهایی وغم ، شده آواز دلم ... قاب عکسی ز غروب ؛ شده مرهم به دلم ... عشق با آتش خود ! زده بر جان و دلم ... در سکوت لب خشکیده ی من، راز دل پنهان است ... کسی از کوچه مگر میگذرد ؟ همه هستی من منتظر است !
سهـــم من شاید از زندگی همین باشد ... همین انتظار ... همین لحظه هایی که پشت پنجره غبار گرفته از خاطراتم، به امید دیدار تو گذشت . همه ثانیه هایی که برای دیدنت به شمارش گرفتم ؛ باران هایی که بدون حصار چتـــر بر سرم هوار شدند ... سهم من شاید همین کوله بار تنهایی ست ، کوله باری که همیشه بر دوشــم سنگین است و وجودم را به غایت برده ست تا شاید روزی ... جایی ... کسی ... کوله بار آرزوهایش را پشت سر جا بگذارد و نصیب من شود ... آه چقدر دلگیر است برایم این روزهــا ... قدر تمام دنیـــا دلم گرفته ؛ قدر تمام داغ هایی که بر دلم مانده ... قدر تمام بی کسی ها دلم گرفته ...
بی تو ؛ با تمام مردم شهر غریبه شده ام ... فراموشی تمام دنیای خیالم را فراگرفته، از کنار تمام عابران شهر میگذرم... بی نگاه... بی احساس... بی تفاوت ...! گویی به اشتباه به این دنیا فرستاده شده ام کاش میشد گذشت؛ از تمام آدم ها، پل ها، پیاده روها، جاده ها... و دنیا را تنها با تو زیست چشم در چشم... شانه به شانه... دست در دست... اما افسوس! افسوس که از تمام تو؛ ندایی بیش در قلبم باقی نمانده ...!
خانه ای دارم کوچک و دلی که در آن پنجره ایست پرتنهایی و شب همه جا خالی عشق ... دلم آزرده این تنهاییست ... از کجا می توان یک سبد عاطفه در وسعت دل ها پاشید ؟1 غم بی عاطفگی همه را خواهد کشت ...!
چقدر دلتنگم من برای آنروز ، که خروس خانه همسایه را بی جهت سنگ زدم ... و کبوترها را ساعتی پر دادم من هنوز در فکرم روی بام خانه ، زیر سقف آسمان می خوابم و به فصل سرما ؛ زیر کرسی به دعا می شینم که خدایا امشب آسمانت ، برف سنگین به زمین هدیه کند و چقدر خوشحالم ، وقتی با چکمه نو روی برف ها به زمین می افتم ... آخ که آن روزها را ، در قماری به امید فردا من چه آسان باختم ... چه کسی می داند که چرا در غربت خنده ای بر لب نیست ؟! من دگر یادم نیست ، آخرین بار چه زمان خندیدم ! چه کسی می داند که چرا دیگر باز در حیاط خانه ها حوضی نیست ؟! و برای یافتن چکمه ای نو به کجا باید رفت ؟! چقدر زیبا بود ؛ شوق رفتن به کلاس اول درس بابا نان داد از کتاب آموختن یادگاری روی نیمکت کندن در کلاس منتظر رنگ تفریح بودن من در آنروز نمی داستم که سعادت یعنی ؛ یک کشیده از معلم خوردن کاش میتوانستم باز، در میان جمعی بی غرور گریه کنم همکلاسی تو کجایی؟! تو نمیدانی من چقدر دلتنگـــم ...!
ته قصه ی ما تلخه دوستت دارم ولی میری آخــه این رفتن اجبـاره ازم چشماتو میگیری با اینکه از همه دنیا بدونت دیگه سیرم من دلم میخواد دم رفتـن بخندی تا نمیرم من دارم این حرفا رو میگم خودم اشکام سرازیره بگـو راحت میری بی من بگو گریت نمیگیره به این تقدیر بی انصاف تو رو با گریه پس دادم تو خوشبخت شی همین خوبه میسوزم اما دلشادم ته قصه ی ما تلخه خداحافظ به تو گفتــن مثل تیره به قلب عاشق و خستم همین که میری از دنیـام دیگه خالی میشه دستم تنــم میلرزه از دوریت ولی تو قرص و محکم باش میون خاطرات من اگه شـــد گاهی یکم باش
* بــاران * چه کلمه ی غریبی ...! سوزش چشمانمان از دود ماشین ها نیست؛ آلودگی قلب هاست که احساسمـان را مه آلـود کرده! بارش بـاران را دگر سودی نیست ...
نیـاز من به حس تو مث نمـاز عاشقــاست نیـاز من به حس تـو مث نماز عاشقــاست
چشمهـا را بر دریچـه ی انتظــار پلـک نمی زنم.
تماشا کن این لحظه هایی رو که ... دارن خیس میشن چشام رو به روت ببیـن رو بـه روی تـــو زانـو زدم
به چه می خندی تو ؟ که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست ؟
دلم یک دوست داشتن واقعی می خواهد ... یک احساس عمیق ، یک دلتنگی زیاد و صادقانه ، دلم گرما می خواهد ... گرمای یک نگاه، یک کلام ساده، یک دست پرمهر و شاید یک قلب عاشق ... نمی خواهم خسته ترم کنند از دنیا ... تمام دورویی ها دلم یک آسمان صداقت می خواهد ؛ یک دنیا دوست داشتن ، یک بغل مهربانی ... خداوندگارا ! سرشارمان کن از محبت یکدیگر ما دیگر طاقت دوری قلب ها و بی تفاوتی ها و دوست داشتن های سرشار از ریا را نداریم باورمان کن ...
خیالت راحــت . . .
اینــجا کــه مـن هستــم ..
بوی تنهایی در کوچه های تنگ زمان پیچیده...
سال هاست ... کلمه ها و واژه ها را، با بند بندِ احساسم پشت هم قطار می کنم... شاید غریبه ای آشنا... آشنایی غریبه، هم احساسم بداند با ترک های خورده و ناخورده ی قلبش ... سال هاست بازی با کلمات جای عروسک بازی های کودکی را برایم پر کرده، سال هاست دلنوشته هایم، چون مرهمی شده اند خودساخته؛ برای زخم های ناگزیر دلتنگی... اما... سخت است برایم پاسخ گفتن به احساسی نو؛ احساسی نو از سوی تو ... انگار دایره المعارف ذهنم خالی می شود از هر کلمه و مفهومی...! و زبان حال قلبم کم می آورد واژه ها را اکنون که هیچ یک از کلمه های دنیا، برای داشتنت و نگه داشتنت؛ به کمک قلب کوچکم نمی آیند ... عروسک بازی های کودکی را، هزاران بار دوست تر می دارم از بازی بی معنای این روزهایم با واژه های بی سود و فایده ...!
می گفتند : سختی ها؛ نمک زندگیست ... اما چرا کسی نفهمید ، نمک " برای من که خاطراتم زخمیست " شور نیست ...!!! مزه ی درد دارد ...
روزگار ؛ نبودنت را برایم دیکته می کند ...! و نمره ی من ، باز می شود صفر ... هیچ وقت نبودنت را یاد نمی گیرم !
تنهاترین آدما هم ؛ سایه ای دارن که باهاش حرف بزنن ... از وقتی که رفتی ، انقدر غرق در ظلماتم که سایه ای هم برام نمونده ...!
کسی به فکر گل ها نیست از ارتفاع درختان به خاک میافتند
مهربانم ! عجیب در این بلوا و شلوغی و ساختمان های سر به فلک کشیده، گیر افتاده ایم ... حالا که سهم تک تک ما از آسمان، روزنه ای بیش نیست که آن هم هر روز محدود و محدوتر می شود، دل هیچ کس برای گل های دود زده پارک نمی سوزد ... هیچ کس به فکر پرنده ها نیست ، قد هیچ درختی به دیوار همسایه نمی رسد ...! و تعجبی ندارد اگر ... قلب های من و تو نیز با یکدیگر غریبه باشند دست هامان جدای از هم ...! و نگاهمان پر از بی احساسی تعجبی ندارد ...
برایت مینویسم بهترینم...
وقتــ‗__‗ــی گیــ‗__‗ــج میشــ‗__‗ــدم بـه کلــ‗__‗ــمات پنــ‗__‗ــاه میبــ‗__‗ــردم امــ‗__‗ــان از امــ‗__‗ــروز کــ‗__‗ــه کلمــ‗__‗ــات خودشــ‗__‗ــان هم گیــ‗_‗ــج شــ‗__‗ــده اند
خندهـ ام می گیـــرد
.
دلتنگ که باشی ، آدم ِ دیگری می‌شوی... خشن‌تر... عصبی‌تر... کلافه تر و تلخ تر ! و جالب تر اینکه ، با اطرافیان هم کاری نداری ...
دلـــ تنگـــ ..
نـﮧ نمـﮯدآنـﮯ !
از همان ابتدا دروغ گفتند!
مگر نگفتند که "من" و "تو" ، "ما" می شویم؟ پس چرا حالا "من" این قدر تنهاست از کی "تو" این قدر سنگ دل شد؟ اصلا این "او" را که بازی داد؟ که آمد و "تو" را با خود برد و شدید "ما"! می بینی
قصه ی عشق؛
فاتحه ی دستور زبان را خوانده است ...!
|
درباره وبلاگ نویسندگانآرشیو موضوعیآرشیو ماهانهلینک های ویژهدیگر امکانات |
|
[ طراح قالب: آوازک | Theme By Avazak.ir | rss ] |
تبادل
لینک هوشمند
